Wzorzec FCI nr 200 - CHARCIK WŁOSKI (Piccolo Levriero Italiano) 

Rasa ta pochodzi z Włoch. 

Oryginalny wzorzec został opublikowany: 13.11.2015 obowiązuje od 01.01.2016 .

Charcik włoski to pies wychodowany do wyścigów, jednak coraz częściej pełni rolę psa do towarzystwa.

Klasyfikacja FCI: Grupa 10 - Charty. 

Sekcja 3 Charty krótkowłose. Psy te nie podlegają próbą pracy

ZARYS HISTORII RASY: Charcik włoski jest najmniejszym z chartów, które już w okresie starożytności żyły w Egipcie na dworze Faraonów. Na początku V wieku przed naszą erą rasa trafiła do Włoch z Grecji, gdzie szybko stały się ulubioną rasą dam dworu. Świadczą o tym pochodzące z tego regionu liczne wizerunki na wazach i misach. Największy rozwój rasy przypadł na okres renesansu, kiedy to była ona trzymana na dworach magnackich, a jej przedstawicieli często można odnaleźć na obrazach największych włoskich i światowych mistrzów tej epoki.

WRAŻENIE OGÓLNE: Charcik to pies o smukłej budowie, o kwadratowej sylwetce z długimi nogami. Mimo niewielkich rozmiarów w każdym szczególe stanowi miniaturę charta, będąc kwintesencją wyrafinowania, elegancji, wdzięku i szyku. 

WAŻNE PROPORCJE: Długość tułowia jest równa lub nieznacznie mniejsza od wysokości w kłębie. Długość czaszki jest równa połowie długości głowy. Długość głowy może stanowić do 40% wysokości w kłębie. 

USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: żywy, czuły i łagodny 

GŁOWA: Wydłużona i wąska. 

MÓZGOCZASZKA:                                                                                                                                                                                                                      

Czaszka: Płaska, linie profilu równoległe, o lekko zaokrąglonych bokach. Długość czaszki jest równa połowie długości głowy. Okolica podoczodołowa o wyraźnej rzeźbie. Umięśnienie głowy subtelne, łuki nadoczne wyraźne, guz potyliczny niewydatny, bruzda czołowa słabo zaznaczona. Stop: bardzo słabo zaznaczony 

TWARZOCZASZKA:                                                                                                                                                                                                                         

Nos: Ciemny, pożądany czarny, o dobrze rozwartych nozdrzach. Kufa: Zwężająca się ku końcowi. Wargi: Cienkie, napięte, o bardzo ciemno pigmentowanych brzegach.                                         Szczęki/Uzębienie: Szczęki wydłużone, siekacze ustawione w regularny łuk, mocne w stosunku do wielkości psa. Uzębienie zdrowe i kompletne, osadzone prostopadle do szczęk. Zgryz nożycowy. Policzki: Suche. Oczy: Duże, okrągławe, wyraziste, osadzone podczołowo, nie osadzone nazbyt głęboko ani wyłupiaste. Tęczówki ciemne, powieki pigmentowane.                                   Uszy: Osadzone bardzo wysoko, małe, o delikatnej chrząstce, złożone i noszone do tyłu na karku oraz górnej części szyi. Gdy pies ma napiętą uwagę, nasada ucha unosi się, a uszy skierowane są poziomo na boki, jakby unosząc się w powietrzu lub tworząc kształt śmigiełka (ang. „flying ears”, „propeller ears”) 

SZYJA: W kształcie ściętego stożka, muskularna, sucha, bez podgardla. Linia górna lekko łukowata i załamana u nasady w kierunku kłębu. Linia dolna lekko wypukła. Długość szyi jest równa długości głowy.

TUŁÓW: Długość tułowia jest równa lub nieznacznie mniejsza od wysokości w kłębie. Linia górna: prosta, lekko wysklepiona w okolicy grzbietowo-lędźwiowej. Wysklepienie lędźwi harmonijnie przechodzi w linię zadu. Kłąb: Dość wyraźnie zaznaczony, szczyty łopatek znajdują się blisko siebie. Grzbiet: Prosty, dobrze umięśniony. Lędźwie: Lekko wysklepione.                        Zad: Bardzo spadzisty, szeroki i umięśniony. Klatka piersiowa: Wąska, mocna, ale elegancko ukształtowana, o lekko wysklepionych żebrach. Głęboka, sięgająca do łokci. Linia dolna i brzuch: Łuk mostka jest dość krótki i wyraźnie zaznaczony, linia dolna wznosi się niezbyt ostro ku brzuchowi. 

OGON: Nisko osadzony, cienki nawet u nasady, stopniowo zwężający się ku końcowi, pokryty krótkim włosem. Noszony jest nisko i prosto do połowy długości, a następnie zawija się ku górze. Wyprostowany powinien sięgać do stawu skokowego. 

KOŃCZYNY KOŃCZYNY PRZEDNIE:                                                                                                                                                                                      

Wygląd ogólny: W całości proste, pionowe, o suchym umięśnieniu. Łopatki: O bardzo lekkim nachyleniu i dobrze rozwiniętych, długich, suchych i wyraźnie zarysowanych mięśniach                   Ramiona: Ustawione równolegle do płaszczyzny pośrodkowej tułowia, nieco dłuższe od łopatek. Kąt w stawie barkowym bardzo rozwarty. Łokcie: Nie odstające ani wciśnięte.                                Przedramiona: Proste, o kośćcu delikatnym, płaskim i suchym; widziane z przodu i boku ustawione idealnie pionowo. Na odcinku od nadgarstka do łokcia widoczna wyraźna bruzda. Odległość od podłoża do łokcia powinna być nieznacznie większa niż od łokcia do kłębu. Śródręcza: Suche, oglądane z profilu lekko nachylone. Łapy: Prawie owalne. Małe o zwartych i dobrze wysklepionych palcach. Poduszki niewielkie, dobrze pigmentowane. Pazury czarne lub ciemne, stosownie do umaszczenia i koloru łap, na których tolerowane są białe znaczenia 

KOŃCZYNY TYLNE:                                                                                                                                                                                                                    

Wygląd ogólny: Dobrze kątowane. Oglądane z tyłu proste i równoległe. Uda: Długie, suche, niezbyt rozbudowane, z wyraźnie widocznym rysunkiem mięśni. Kolana: silne i mocne                          Podudzia: bardzo nachylone, o delikatnym kośćcu i wyraźnym rysunku mięśni. Nieco dłuższe niż uda. Śródstopia: Oglądane z tyłu równoległe. Łapy: Mniej owalne niż przednie. Palce zwarte i wysklepione, poduszki niewielkie, pazury pigmentowane tak jak u przednich łap. 

CHODY: Kłus sprężysty, harmonijny, przestrzenny i nieco wysoki: przednie kończyny wyrzucane są daleko do przodu, z lekko wzniesionym śródręczem i ugiętymi nadgarstkami. 

SKÓRA: Cienka, dobrze przylegająca na całym ciele z wyjątkiem łokci, gdzie jest nieco mniej napięta. 

SZATA:                                                                                                                                                                                                                                               

Włos: Krótki, jedwabisty i delikatny na całym ciele, bez najmniejszego śladu pióra. Umaszczenie: Jednolicie czarne, szare oraz izabelowate (jasnożółtawe, beżowe) we wszelkich możliwych odcieniach. Biel tolerowana jest wyłącznie na przedpiersiu i łapach. 

WYSOKOŚĆ I MASA CIAŁA:                                                                                                                                                                                                  

Wysokość w kłębie: psy i suki od 32 do 38 cm .Masa ciała: psy i suki maksymalnie 5 kg 

Źródło: www.zkwp.pl